“Monika Weiss’s works have long solicited our attention to historical events: forgotten, remembered, not yet mourned, or immemorial, so that we experience their condition affectively through a musically choreographed image of time: time is both her frame and a medium.” - Griselda Pollock, “The Fidelity of Memory in an Endless Lament”, in Monika Weiss. Nirbhaya, Centre of Polish Sculpture in Orońsko, 2021

[to read full essay by Griselda Pollock, in English and Polish, click here ]

“Prace Moniki Weiss, filmy i performance, już od lat kierują nas ku wydarzeniom historycznym: tym zapomnianym i tym pamiętanym, lecz nie opłakanym, odwiecznym, byśmy mogli doświadczyć ich osobiście dzięki muzycznie wychoreografowanemu obrazowi czasu: bowiem czas jest tu ramą a zarazem medium dzieła.” - Griselda Pollock, “Wierność pamięci jako nieustający lament”, w Monika Weiss. Nirbhaya, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2021, w tłumaczeniu Izabeli Suchan

[by przeczytać cały tekst Griseldy Pollock, po angielsku i po polsku, kliknij tutaj]

BIOGRAPHy

Monika Weiss is an internationally recognized Polish artist and sound composer whose intermedia works have been featured in over 100 exhibitions worldwide and are included in numerous public collections including Albertina Museum, Frost Art Museum, CCA Ujazdowski Castle, Cisneros Fontanals Art Foundation and Frauenmuseum. Born in Warsaw, where she studied piano, music composition, and visual arts, Weiss arrived to United States in late 1990s as a Visiting Artist at Georgia State University, followed by a long-term residency at Experimental Intermedia Foundation, NYC, which led to Weiss relocating her studio from Warsaw to New York.

The artist is known for performance-based sculptures, vocal music, sonic environments, choreography of live movement, large-scale performative drawings, and silent film projections, collectively evoking conditions of stillness and slow transformation in response to memory and historical trauma. Her recent installation Metamorphosis was included in the 2022 historical survey of Polish feminist art at A.I.R. Gallery, NYC, reviewed by ARTnews, and described by Tessa Solomon as “a chorus of ghosts whose voices rise and fall in lamentation.” British art critic Guy Brett wrote in his late book The Crossing of Innumerable Paths: Essays on Art: “In Monika Weiss’s work there is a ‘stage’, but it is extraordinarily contained: a chalice, a font, a concrete sarcophagus, layers of books, a portion of the street. Action is minimal and everything works towards the intensification of human presence.”

Notable solo exhibitions include Sustenazo at CCA Ujazdowski Castle in Warsaw which travelled to Museum of Memory and Human Rights, Santiago, Chile and to Frost Art Museum, Miami. Her early career retrospective held at Lehman College Art Gallery, CUNY, and her two-person exhibition with Carolee Schneemann at Remy Toledo Gallery were some of the key earlier exhibitions that established the artist career in New York and beyond. Recipient of numerous awards, in 2023 Weiss received New York State Council on the Arts Artist Fellowship. Weiss’s work has been reviewed by The New York Times, ARTnews, Art in America, Art Nexus, Arte Al Dia, Sculpture Magazine, Prague Post, and numerous others. Recent books include a comprehensive bi-lingual monograph Monika Weiss. Nirbhaya published by Centre of Polish Sculpture in Orońsko (2021), including the acclaimed feminist art historian Griselda Pollock.

As part of The Metropolitan Museum of Art  Artists on Artworks series, a 30 min. film with Weiss speaking on the work of Goya and on her own interdisciplinary work premiered in 2021. Weiss’ sound installation Metamorphosis-Przemiana has been recently acquired into the permanent collection of the Sculpture Park, Centre of Polish Sculpture in Orońsko, National Heritage Institution of Poland.  Since 2023 the artist part of The Smithsonian Archives of American Art. Monika Weiss is the 2024 Laumeier Sculpture Park Artist in Residence.

BIOGRAFIA

Monika Weiss jest uznaną międzynarodowo polską artystką i kompozytorką dźwięku, której prace intermedialne były prezentowane na ponad 100 wystawach na całym świecie i znajdują się w licznych kolekcjach publicznych, w tym w Albertina Museum, Frost Art Museum, CSW Zamek Ujazdowski, Cisneros Fontanals Art Foundation i Frauenmuseum. Urodzona w Warszawie, gdzie studiowała grę na fortepianie, kompozycję muzyczną i sztuki wizualne, Weiss przybyła do Stanów Zjednoczonych pod koniec lat 90-tych jako artystka wizytująca na Georgia State University, a następnie odbyła długoterminową rezydenturę w Experimental Intermedia Foundation w Nowym Jorku, co doprowadziło do przeniesienia jej pracowni z Warszawy do Nowego Jorku.

Artystka jest znana z rzeźb opartych na performansie, muzyki wokalnej, instalacji dźwiękowych, choreografii ruchu na żywo, dużej skali performatywnych rysunków, oraz projekcji obrazów ruchomych. Tworzone w odpowiedzi na pamięć i traumę historyczną jej prace przywołują zatrzymanie czasu a jednocześnie odwołują się do powolnej transformacji. W 2022 jej praca w cyklu Metamorphosis została włączona do historycznego przeglądu polskiej sztuki feministycznej w galerii A.I.R. w Nowym Jorku, zrecenzowana przez ARTnews i opisana przez Tessę Solomon jako „chór duchów, których głosy wznoszą się i opadają w lamentacji”. Brytyjski krytyk sztuki Guy Brett napisał w swojej ostatniej książce The Crossing of Innumerable Paths: Essays on Art: „W pracach Moniki Weiss jest „scena”, ale jest ona niezwykle ograniczona: kielich, chrzcielnica, betonowy sarkofag, warstwy książek, część ulicy. Akcja jest minimalna, a wszystko zmierza w kierunku intensyfikacji ludzkiej obecności”.

Do znaczących wystaw indywidualnych należy Sustenazo w CSW Zameku Ujazdowskim w Warszawie (2010), która podróżowała do Muzeum Pamięci i Praw Człowieka w Santiago, Chile (2012) i do Frost Art Museum, Miami (2014). Wystawa retrospektywna Five Rivers (przegląd wczesnej twórczości artystki) w Lehman College Art Gallery, CUNY (2005) oraz wystawa z Carolee Schneemann w Remy Toledo Gallery (2004) ugruntowały karierę artystki w Nowym Jorku i poza nim. Laureatka licznych nagród, w 2023 roku Weiss otrzymała nagrodę New York State Council on the Arts. Sztuka Moniki Weiss została zrecenzowana przez The New York Times, ARTnews, Art in America, Art Nexus, Arte Al Dia, Sculpture Magazine, Prague Post i wiele innych. Najnowsze publikacje o jej sztuce włączają dwujęzyczną monografię Monika Weiss. Nirbhaya wydaną przez Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (2021) z tekstem głównym Griseldy Pollock.

W ramach serii The Metropolitan Museum of Art Artist on Artworks, 30-minutowy film z Weiss opowiadającą o twórczości Goi i o swojej własnej interdyscyplinarnej sztuce miał premierę w 2021 roku. W 2024 rzeźba dźwiękowa artystki Metamorphosis-Przemiana została włączony do kolekcji stałej Parku Rzeźby, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Od 2023 roku artystka jest częścią Smithsonian Archives of American Art. W 2024 Monika Weiss jest artystką-rezydentką w Laumeier Sculpture Park.

MONIKA WEISS - BIOGRAPHY

Katarzyna Falęcka

Over the past twenty-five years, the Polish-American artist Monika Weiss (b. 1964) has developed an aesthetic vocabulary of profound emotional impact through which she explores the body, history and violence. Born in Warsaw, Poland, Weiss was trained as a classical pianist at the Warsaw School of Music before completing a MFA at the Warsaw Academy of Fine Arts in 1989, where she was mentored by the conceptual artist Ryszard Winiarski. In the mid-to-late 1990s, she was awarded artistic residencies at Georgia State University and at Maryland University. These were followed by a long-term residency at the Experimental Intermedia Foundation in New York in the early 2000s, which resulted in Weiss’ permanent relocation to the United States and encouraged her to continue developing a practice that surpasses the limits of conventions around medium. The visual, the sonic and the haptic are all placed on a par in Weiss’ works, which reveal the deeply entangled nature of artistic forms. Moving between the poetic and the political, Weiss explores states of suspension and stillness that disrupt the flow of time and hold a transformative potential.

Beauty is mobilised as a source of ethics; as Weiss creates synesthetic, meditative works that are intimately engaged with processes of commemoration. The artist employs her own body or choreographs other subjects, particularly women, to navigate the aftermath of violence and sites of trauma. The gendered body does not only become a vehicle of expression, but forms a key site from which an affective politics may emerge, through touch, vulnerability and the visceral. Weiss composes the sound that constitutes many of her works, considering the vocal-musical- poetic form of lament as a modality of collective remembrance that allows to articulate traumas without enacting further violence. By attending to events and histories that she has not personally witnessed, the artist unveils the multidirectional character of memory and seeks to forge new feminist solidarities that exceed national boundaries.

[to read full text in English and in Polish, click here]

MONIKA WEISS - BIOGRAFIA

Katarzyna Falęcka

Na przestrzeni ostatnich dwudziestu pięciu lat, polsko-amerykańska artystka Monika Weiss (ur. 1964) wypracowała estetyczny język o głębokim oddziaływaniu emocjonalnym, przez pryzmat którego eksploruje zagadnienia ciała, historii i przemocy. Urodzona w Warszawie, studiowała w Warszawskiej Szkole Muzycznej w klasie fortepianu, a dyplom magisterski obroniła na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1989 roku pod kierunkiem artysty konceptualnego Ryszarda Winiarskiego. W drugiej połowie lat 90. została zaproszona na rezydencje artystyczne w Georgia State University i Maryland University. Na początku lat 2000. rozpoczęła długoterminową rezydencję w Experimental Intermedia Foundation w Nowym Jorku, która przesądziła o jej przeprowadzce na stałe do Stanów Zjednoczonych i zachęciła do kontynuacji twórczości, która przekracza granice pomiędzy różnymi środkami artystycznego wyrazu. Obraz, dźwięk i dotyk w pracach Moniki Weiss mają znaczenie równorzędne, a jej sztuka ujawnia głębokie powiązania pomiędzy różnymi formami ekspresji. Twórczość artystki zajmuje pozycję pomiędzy tym, co poetyckie, a tym, co polityczne, proponując stany zawieszenia, spowolnienia lub prawie bezruchu, zaburzające przepływ czasu i sygnalizujące możliwość przemiany.

Monika Weiss tworzy dzieła synestetyczne i medytacyjne, intymnie powiązane z procesami upamiętniania, w których piękno staje się źródłem etyki. Posługując się własnym ciałem lub tworząc choreografię dla innych, szczególnie kobiet, artystka nawiguje przestrzenie przeszłych przemocy i miejsc traumy. Poprzez odniesienia do dotyku, wrażliwości i cielesności, naznaczone gender ciało pojawia się w sztuce Moniki Weiss nie tylko jako nośnik wyrazu, lecz także jako źródło postawy afektywnej. Do wielu swoich prac artystka komponuje dźwięk i muzykę, uznając wokalno-muzy czno-poetycką formę lamentu za wyraz zbiorowej pamięci i solidarności, pozwalającą powrócić do traum historycznych bez powtarzania przemocy. Przywołując wydarzenia historyczne, których sama nie była świadkiem, odsłania wielokierunkowy charakter pamięci i tworzy nowe feministyczne formy solidarności przekraczające granice narodowe.

[by przeczytać całość tekstu po angielsku lub po polsku, kliknij tutaj]